Vakantiegevoel heb jij hem nog?

De vakantie is voorbij

“En dit jaar ga ik dat vakantiegevoel echt vasthouden”. Ik hoorde het iemand op mijn vakantie al roepen. “tja” denk ik, “dat heb ik ook al vaak tegen mezelf gezegd”. Maar ieder jaar vervaagd dat gevoel na een paar weken en zit ik weer in de rijdende trein van het dagelijkse leven. En eigenlijk vind ik dat dan niet erg. Onderweg op een nieuwe route, met nieuwe dingen naar mijn volgende station.

Je gevoel vasthouden kan dat eigenlijk wel?

In mijn vakantie lopend op de berg, dacht ik hier in alle vrijheid over na. Je gevoel vasthouden kan dat eigenlijk wel? Ik ervaar hier in de bergen bewust dat iedere seconde, elke stap er weer nieuwe dingen zijn. Een nieuw gevoel van ruimte, kleur, geur en zwaartekracht. De wind, de zon, de bomen, de bloemen, de rotspunten. Omdat ik hier geen last heb van mijn telefoon, agenda en klok, kan ik even ongestoord mijn zintuigen de ruimte geven om dat allemaal te ervaren. Ik geniet ervan. Heb niet het gevoel dat ik iets moet vasthouden. Ik beweeg gewoon van het ene gevoel in het andere. Heerlijk!
Wanneer ik in de avond weer terug ben op de camping, geniet ik na van alles wat ik heb gezien, gehoord, geproefd, geroken en gevoeld. Het was een mengsel van ruimte, rust, groen en blauw afgemaakt met de fantastische vormen van de bergen. Een fijn gevoel wat ik graag mee terug neem in mijn rugzak naar huis. Ik besluit dat ik dat gevoel, die herinnering wel met me mee kan nemen.

Hoe de trein weer vertrekt

Thuis gekomen pak ik mijn fijne gevoel weer uit de rugzak. Heerlijk om weer te voelen, ik mijmer weg. Maar al snel wordt dit verstoord. De telefoon gaat weer, er is post, de klok en de agenda beginnen hun aandacht te eisen. Nog even lukt het om struisvogel te spelen in mijn vakantiegevoel……
Maar helaas daar gaat het vertreksignaal op het perron van mijn leven, instappen graag! De Trein van het dagelijks leven vertrekt weer. Even flitst er door mijn gedachte dat ik ook de trein kan missen….. per ongeluk….. misschien? Maar nee, dan krijg je vragen of het wel goed met je gaat? Of dat je de loterij hebt gewonnen? Dus ik stap weer in.

Wat is nu vakantiegevoel?

Onderweg komt die gedachte van je vakantiegevoel vasthouden weer boven.
Wat is nu dat vakantiegevoel? Rust, ruimte, geen moeten, doen waar je zin in hebt, lanterfanten enz.
En wanneer heb ik daar nu behoefte aan? Na een periode van werken en flink bezig zijn.
De behoefte die ik dan voel is dat mijn lichaam en brein even pauze en rust willen. Ze hebben het nodig om regelmatig even tot rust te komen om de zaken van het dagelijks leven even los te laten en te verwerken.

Dus we moeten schakelen?

Maar als ik mijn vakantiegevoel dan blijf vasthouden dan blijf ik in de modus van doen waar je zin in hebt, lanterfanten, geen moeten. Eigenlijk kan ik dan niet werken. Dat werkt dus niet. Je zou dus eigenlijk regelmatig moeten kunnen schakelen. Van het werkgevoel naar vakantiegevoel en vice versa.
Eigenlijk is het zoals je met een voertuig doet. Schakelen naar een andere versnelling. Op een rustige B-weg rijd je anders dan op de snelweg of in een drukke stad.

Dus ik besluit wanneer ik behoefte krijg aan vakantiegevoel dan betekent dat dus dat ik even pauze wil. Ik moet dan dus schakelen naar de modus van de vakantie om weer bij te tanken, te verwerken en op te laden.

Dus op tijd schakelen naar de juiste modus zorgt ervoor dat je motor niet oververhit raakt, je bijtankt en alles weer op orde brengt. Iedere maand is er daarom een pauzemoment.